De eenvoudige maar efficiënte Caro-Kann Verdediging kan zowel beginners als wereldkampioen-grootmeesters helpen. Deze vroege pionopstelling is een nuttige toevoeging aan je schaakopeningsarsenaal, en het inzetten ervan kan het begin zijn van een interessante, goed geplande partij. De Caro-Kann is een favoriet van veel positiespelers, waaronder wereldkampioen GM Anatoly Karpov.
Wat is de Caro Kann-verdediging?
De Caro-Kann Verdediging (ook bekend als de Caro-Kann Opening) is een schaakopeningsduel tussen witte en zwarte pionnen. Het is een populaire keuze voor schakers die waarde hechten aan degelijkheid in hun spel. De bepalende zet, 1.c6, is het op drie na meest gespeelde antwoord op 1.e4, en bereidt voor op 2.d5 zonder de mobiliteit van de lichtveldige loper te beperken. Dit onderscheidt het van de Franse Verdediging (1.e4 e6), die meer beperkend kan zijn.
Caro Kann Verdedigingstheorie
De verdediging is vernoemd naar twee negentiende-eeuwse schakers, Horatio Caro en Marcus Kann. De term is niet van toepassing op een match tussen de twee, maar op een match die Kann snel en vreugdevol won van een andere gerenommeerde speler uit die tijd (Jacques Mieses).
Als je die specifieke schaakwedstrijd wilt naspelen en bestuderen, ging de wedstrijd als volgt:
- e4 c6
- d4 d5
- e5 Bf5
- Bd3 Bxd3
- Qxd3 e6
- f4 c5
- c3 Nc6
- Nf3 Qb6
- 0-0 Nh6
- b3 cxd4
- cxd4 Nf5
- Bb2 Rc8
- a3 Ncxd4
- Nxd4 Bc5
- Rd1 Nxd4
- Bxd4 Bxd4+
- Qxd4 Rc1
- Kf2 Rxd1
- Qxb6 axb6
- Ke2 Rc1
- Kd2 Rg1
- g3 Kd7
- a4 Rc8
- b4 Rcc1
6 meest voorkomende Caro Kann Verdediging Advance Variaties
De Caro-Kann Verdediging (of Caro-Kann Opening) bewegingen zijn slechts het begin van je spel. Hier zijn zes mogelijke strategische voortzettingen van het spel.
Vooruitgang Variatie
1.e4 c6 2.d4 d5 3.e5
Wit hoeft niet Nc3 te spelen op zet drie. De scherpste en best scorende voortzetting van wit is de toepasselijk getitelde Caro-Kann Verdediging Vooruit Variatie, 3.e5. In de 14e en laatste partij van hun ontmoeting in 2004 gebruikte GM Vladimir Kramnik deze variant om zijn klassieke wereldtitel te verdedigen tegen GM Peter Leko.
Ondanks de verschillende tactieken voor de stelling scoren de drie meest voorkomende voortzettingen na 1.e4 c6 2.d4 d5 3.e5 Bf5 allemaal goed. 4.Nc3 is de Shirov Variatie, met het basisidee om g4 te spelen en uit te breiden op de koningszijde. 4.h4 is de Tal-variant, die een andere benadering van koningszijde-uitbreiding hanteert, en 4.Nf3 is de Korte variant, die een sterker positioneel gevecht nastreeft.
Klassieke variatie
1.e4 c6 2.d4 d5 3.Nc3 dxe4 4.Nxe4 Bf5
3.Nc3 is met een kleine marge meer dan 3.e5 de populairste zet van wit. Zwart slaat bijna altijd met 3...dxe4, waarop wit reageert. 4.Nxe4. Als 3.dxe4 en 4.Nxe4 omzetten, kan wit deze lijnen ook bereiken met 3.Nd2.
Het spel kan vanaf hier verschillende kanten op, maar 4.Bf5 is de favoriet van Zwart, en dit is de Klassieke Variant. Zwart ontwikkelt de lichtveldige loper redelijk, daarom is de zet e6 tot nu toe vermeden. Wit kan de loper vervolgen en doet dat ook vaak, hoewel dit de koningszijde verzwakt.
Panov-Botvinnik aanval
1.e4 c6 2.d4 d5 3.exd5 cxd5 4.c4
De Panov-Botvinnik aanval begint met de zet 4.c4. Hij is vernoemd naar Vasily Panov en wereldkampioen Mikhail Botvinnik. Deze techniek leidt vaak tot klassieke geïsoleerde koningspionposities (IQP), waarbij wit een snelle ontwikkeling, grip op e5 en offensieve mogelijkheden op de koningszijde krijgt om de structurele inferioriteit van de geïsoleerde d4-pion op de lange termijn te compenseren.
De belangrijkste variatie in deze lijn is 4...Nf6 5.Nc3 e6. 6.Nf3, wanneer Zwart's belangrijkste keuzes 6...Bb4 zijn (een situatie die vaak wordt omgezet in lijnen van de Nimzo-Indische Verdediging) en 6...Be7, wat voorheen de populairste lijn was. 6...Nc6?! is inferieur omdat het gunstig wordt beantwoord door 7.c5!, waarna wit van plan is het e5-veld te veroveren door de b-pion te verlengen naar b5, of door het zwarte paard op c6 te ruilen na Bb5.
Twee ridders vallen aan
1.e4 c6 2.Nc3 d5 3.Nf3
Door deze lijn te kiezen, slaat Zwart de meer solide en conservatieve klassieke of geavanceerde versies over ten gunste van het creëren van onevenwichtigheden in een vroeg stadium.
In de Twee Ridders Verdediging slaat Zwart snel toe op de e4 pion met 3.dxe4 om de ambities van Wit om controle over het centrum te krijgen uit te dagen. Wit antwoordt vaak met 4.Nxe4, waarop zwart countert met 4.Nf6, waarbij hij het paard op e4 aanvalt en tempo wint.
Deze opening kan leiden tot acute situaties met tactische kansen voor beide partijen. Zwart probeert de centrumpionstructuur van wit te verzwakken terwijl hij op een agressieve manier stukken ontwikkelt. Wit, aan de andere kant, zal een sterke greep op het centrum willen houden en harmonieus willen ontwikkelen om eventuele zwakke plekken in Zwarts stelling uit te buiten.
Uitwisseling Variatie
1.e4 c6 2.d4 d5 3.exd5
De ruilvariant treedt op als wit slaat op d5. Na het ogenschijnlijke 3...cxd5-als Zwart van plan is terug te slaan met de dame, had hij alleen de Scandinaviër (1.d5)moeten spelen -Wit kan ofwel 4.Bd3 spelen of het veel scherpere 4.c4 (zoals hieronder getoond).
Fantasie Variatie
1.e4 c6 2.d4 d5 3.f3
De Fantasie-variant, ook wel de Tartakower of Maroçzy variant genoemd, 1.e4 c6 2.d4 d5 3.f3 is een variant van het Blackmar-Diemer gambiet. 3.e6 is misschien wel de meest solide reactie, bedoeld om de donkere velden via c5 uit te buiten, maar 3.g6 is gespeeld door Yasser Seirawan. GM Lars Schandorff en GM Sam Shankland houden allebei van 3.dxe4, 4.fxe4 e5 5.Nf3 Bg4 6.Bc4 Nd7 7.0-0 Ngf6 8.c3 Bd6 met scherp en tweesnijdend spel.
Samenvattend
Het doel van de Caro-Kann is om de witte e-pion aan te vallen met d5 nadat hij hem eerst heeft ondersteund met c6. Door de controle over het centrum op te geven, kan zwart zich gemakkelijker ontwikkelen en de diagonaal vrijhouden voor zijn lichtkwadraataanval. Loper.
